ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 497 / 520

ประโยค - คดีสงบปาฏิหาริย์ อรรถากษ์พระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 120 หมอฉันเป็นปัจจัยด้วย หมอฉันขอพรนั้น ข้อว่า ตา นนทเด อภิญญาติ ราชนู มีความว่า ได้ยินว่า โหรพังหลายได้ท่านพระโพธิสัตว์ในวันมงคลว่า

ในส่วนนี้ของมหาวรรค เสนอเรื่องราวเกี่ยวกับพระราชาที่มีความเชื่อเกี่ยวกับการเป็นจักรพรรดิ ผ่านการให้พรของหมอและการสนทนาเกี่ยวกับความทุกข์และการบรรลุอำนาจของพระราชา นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงการดำริของพร

ประโยค - คติสมานปสาทิฏิ อรรถกถาพระเวไนย์มหาวรรค ตอน ๑ หน้า 121 บุตรและนัดดาทั้งหลายของตนวรรค " เพราะเหตุนั้น ท้าวเธอจึงรั้ว คำนี้ด้วยทรงทำพระหฤทัยว่า " ทุกข์เป็นปานนี้ก่อน อย่าได้แม้แก่นช เหล่าอื่นเ

บทนี้พูดถึงการรับฟังคำสั่งจากบิดามารดาในเรื่องการบวช โดยพระผู้มีพระภาคเน้นย้ำถึงความสำคัญของการทำตามคำสอนและการดูแลลูกหลานในบริบทของศาสนา ทั้งนี้ยกตัวอย่างการวางแผนในการบวชและสถานการณ์ที่สำคัญ เพื่อให

ประโยค - คดีสนมป่าสีกา อรรถาภาษพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 123 เล่าอีกเทียว จึงให้บอซ. ส่วนอุตรฺใดมารครามิอนุญาตในเวลา ที่คนยังเด็กอยู่เทียวว่า "ท่านเจ้าของ ท่านยังเด็กให้บอซ.เกิด," ภายหลังในเวลา

บทความนี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างผู้เป็นเจ้าของและบุตรในบริบทการบวช พร้อมกับการอนุญาตและความคิดที่เกี่ยวข้องกับประเด็นต่าง ๆ ข้อความชี้ให้เห็นถึงการพิจารณาและการเปลี่ยนแปลงความเห็นของบิดาในการอนุญาตให้

ประโยค - คติสมบัติสํากัลลอรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 124 จะให้อวยด้วยกุฎกว่ว่า "เราจักไปบอกลา" ดังนี้ ก็ควร. แต่ถ้า มารดาบิดามีบุตรมาก, และเขาว่าอย่างนี้ว่า "ท่านเจ้าขา บรรดา เด็กเหล่านี้ ท่า

เนื้อหาในพระวินัยมหาวรรคตอนที่ ๑ กล่าวถึงการบวชของเด็กที่มีหลายคน โดยมีการวิเคราะห์ถึงความจำเป็นในการตรวจสอบและเลือกบุคคลที่จะบวช โดยมีการอ้างถึงบทเรียนจากธรรมะที่ควรพิจารณาก่อนทำการบวช และการปฏิบัติต

ประโยค - คติสนมจากสภาอรรถภาพพระวินัยมหาวร คอน ๑ หน้าที่ 126 เธอจำได้สิ่งนี้" ดังนี้ สมควรอยู่ จริงอยู่ ทันทุกกรรมก็ถูกต้องห้าม อันพระผู้มีพระภาคตรัสแล้ว ฝ่ายพระธรรมสังกถกถากระ ทั้งหลายกล่าวว่า "แม่กา

เนื้อหาในหน้าที่ 126 ของคติสนมจากสภาอรรถภาพพระวินัยมหาวร เน้นถึงความสำคัญในการตัดสินกรณีผิดของสามเณร โดยต้องลงทันทุกกรรมอย่างถูกต้อง การแสดงเมตตาและความเห็นใจต่อผู้ที่ตกอยู่ในปัญหา และการวินิจฉัยที่ต้

ประโยค - คำตอบสนับสนิกา ธรรกาพระวินัยมหารวร ตอน ๑ - หน้า 127 พิพิธรวนิฉันเจ้า น ภิกขเว อนุสร สุปลิว ปลาป- ตพุพผ This ดังนี้ :- จะเป็นสามเณรหรืออุปสมบทก็ตามที อันภิษฺฐะอธิษฐานรับเอา ชนซึ่งเป็นบริวาจข

บทความนี้กล่าวถึงการศึกษาในเรื่องโทษของสามเณรที่รับบริวารจากผู้อื่น และความสำคัญของการเรียนรู้คำสอนในพระธรรมวินัย รวมถึงพฤติกรรมที่ถูกต้องที่สามเณรควรปฏิบัติเพื่อหลีกเลี่ยงความผิดพลาดในพระพุทธศาสนา นอ

ประโยค - คติสมุน ปาสากิ อรรถกถาพระวินาย มหาวรรค ตอน ๑ หน้า 128 ได้ทำแล้ว ดังนี้ เป็นผู้ใคร่จะตั้งอยู่ในสงสารอีก กิจคืออินทสนาม ยอ่มไม่มี พึงให้สรรนะหลากหลาย พึงให้อุปนิษฐานแต่เถิง ซึ่งองค์นุ่มนิ่ม อย

เนื้อหาเกี่ยวกับพระวินัยและการปฏิบัติตนของสามเณรในสงฆ์ โดยมีการพูดถึงสิกขาบทและความสำคัญของการมีวินัยในชีวิตสงฆ์ การดำเนินการในกรณีเกี่ยวกับข้อผิดพลาดและการรักษาศิลพิธีต่างๆ โดยมีข้อความอ้างอิงถึงการส

ประโยค - คติสุนฺทปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 129 กรรมแล้ว จึงค่อยให้สัญญาบท เพื่อประโยชน์แก่ความดั่งอยู่ในสงวร ต่อไป การดื่มน้ำเมาของเหล่าสามเณร เป็นจิตตะกะ จึงเป็นวัฏฎ แห่งปน

บทความนี้นำเสนอการอธิบายเกี่ยวกับข้อห้ามในการดื่มน้ำเมาของสามเณร โดยพิจารณาถึงอิทธิพลของคำที่สามารถเป็นข้าศึกต่อพระคุณและการดำเนินชีวิตตามหลักการของพระพุทธเจ้า นอกจากนี้ยังมีการอ้างอิงถึงบทลงโทษสำหรับ

ประโยค - คดีสนั่นปาสกีจอรรถาภพระวินัยมหาวรรณ์ ตอน ๑ หน้า 130 สะใจเสียได้ พึงให้ทำทัณฑกรรมแล้ว ให้แสดงโทษล่วงเกิน; เมื่อไม่ยอมสะนั้นแล พึงให้ฉันหายเสีย ดังนี้แล. ผู้ศึกษาพิธาราบในฐานว่า องค์ ๑๐ ตางแผ

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงบทบาทและการปฏิบัติของภิกขุและสามเณรตามพระวินัยมหาวรรณ์ รวมถึงการให้โทษและข้อบังคับในการทำทัณฑกรรม นอกจากนี้ยังระบุถึงลักษณะและประเภทต่าง ๆ ของการบันเทาะกทั้งห้าชนิดที่เกี่ยวข้องก

ประโยค - คติสนับสานตำกนกั อรรถภาพพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ หน้า 131 ฝ่ายบัณฑะก๊ใดเห็นอัชฌาภารของชนเหล่าก้อน เมื่อความ ริยามีเกิดขึ้นแล้ว ความเร่าร้อนจึงลงไป บัณฑะกัชนี้ ชื่ออสังข์- บัณฑะกั. บัณฑะกัได้มีอ

เนื้อหาในบทความนี้กล่าวถึงการแบ่งกลุ่มของบัณฑะก๊ตามลักษณะและอุปนิสัย ตั้งแต่การเห็นอัชฌาภารจนถึงการห้ามบรรพชาในกลุ่มบัณฑะก๊ รวมถึงการกล่าวถึงความสำคัญและผลกระทบที่เกิดขึ้นกับบัณฑะก๊ในด้านต่าง ๆ ที่เกี

ประโยค - คติสมัยปางกิริกา อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 132 นั่น ภิกขูพึงให้บูชาด้วยลิงคณาสนาที่เดียว. เมื่อหน้ากันนี้ แม้นใน คำที่กล่าวว่า "พึงให้บูชา" มีมินี้เหมือนกัน. [เขย่งสังสกาก] บทว่า ป

เนื้อหาเกี่ยวกับคติสมัยปางกิริกาในบทอรรถภาพพระวินัยมหาวรรคตอน 1 หน้าต่างที่ 132 ซึ่งกล่าวถึงการบูชาภิกขุด้วยลิงค์คณาสนาที่เหมาะสม และบทวิเคราะห์เกี่ยวกับความสัมพันธ์ในสกุล โดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดเห็น

ประโยค - คติสมันป่าศักดิ์ภา อรรถาธิษฐานพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า ๑๓๓ ใน ๑ ชนิดนั้น ผู้ใดบวชเองแล้วไปวัดที่อยู่ ไม่บ่นพรรณาแห่งภิษุ, ไม่ยินดีการไหว้ตามลำดับผู้แก่, ไม่ห้ามด้วยอาสนะ. ไม่เข้าไปสังกรรมศู

เอกสารนี้กล่าวถึงระเบียบและคติในการบวชของพระภิกษุและสามเณร โดยเน้นถึงความแตกต่างของการปฏิบัติในสังกรรม การตั้งแต่แบบที่ไม่เหมาะสมไปจนถึงแบบที่เหมาะสม รวมถึงการยอมรับและไม่ยอมรับในสังวาสต่างๆ เพื่อรักษ

ประโยค - คติสนับสนา กั จรรยาวพระราชวัง มหาวรรต ตอน ๑ หน้า 134 ชนใดถือเทวในพระศาสนานี้ เพราะพระราชัย ทุทภิภัย กัน- ตรวภัย โรคภัย และวิริยภิภัก เพื่อำแนิอิวรมกดิ ชนนั้นมีใจ บริสุทธิ์ยังไม่บังสังแสงเพีย

เนื้อหาเกี่ยวกับความสำคัญของการดำรงตนในพระศาสนาและความเพียรในภาษาของพระราชา รวมถึงการพิจารณาในการบวชของบุคลิกที่มีต่อพระธรรม และปฏิบัติตนอย่างใดอย่างหนึ่งในสังคมพระศาสนา ว่าควรลงมืออย่างไรเพื่อเป็นผู้

ประโยค - คติสมุนไพรสำหรับ วรรณวรรณ ตอน ๑ หน้า ที่ 135 ผู้เจ้าลักษณ์ทั้งปวง ครั้งทุพภิกขภัยผ่านไปแล้ว ยังมีใครเข้าสู่ทางกลางสงฆ์ ต่อเอือเคาะคุห์สัญล่อวงมา" คำว่าดังนี้ทั้งหมด เช่น กับคำว่ากล่าวก่อนนั้

บทเรียนเกี่ยวกับการมองชีวิตและการดำเนินไปในสมุนไพรและสงฆ์ผ่านการใช้ประโยคจากวรรณกรรมไทย เรื่องราวสลับซับซ้อนที่สะท้อนถึงประสบการณ์ของคนในความยากลำบาก การปฏิบัติตนให้ดีที่สุดในทุกสถานการณ์ เช่น เมื่อมี

ประโยค - คติสงบสักกี้ อรรถาธิบาย พระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 136 'วิธีของเราสงบแล้ว' คำว่า ถึงทั้งหมด เป็นเช่นกับคำชี้ว่ามา ก่อนนั้นแฉ อีกคนหนึ่งไปสักกะติ ลสิกาขาเป็นฤาษีแล้ว มาทำใน ว่า "จิตรว

ในบทนี้มีการกล่าวถึงวิถีปฏิบัติของสามเณรที่มีการจัดการและการระมัดระวังในเรื่องของจิตใจและการเพศสัมพันธ์ ว่าการที่จิตรู้สึกเป็นอย่างไรต่อสิ่งแวดล้อมบางครั้งอาจทำให้เกิดความเข้าใจผิดได้ และแสดงให้เห็นถึ

ประโยค - คติสมัยนปาสิกา อรรถาธิบายพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 137 ถ้าแม้ในเวลาถือแทบทมมีความริำพึงอย่างนี้ว่า "เราจำไม่บอก แก่ใคร ๆ" ดังนี้ แต่เขาไปวิตารแล้ว ย่อมบอก ด้วยการถือ (เพศ) นันเอง เขาเ

เนื้อหาเกี่ยวกับการถือเพศในพระวินัย โดยชี้ให้เห็นถึงความคิดและการกระทำของผู้ที่เข้ามาบวช รวมถึงกรณีของเณรสังกัสสักที่มีการแสดงออกถึงการบรรพชาของตนเอง โดยอธิบายถึงบทบาทและการยอมรับในชุมชนสงฆ์ ข้อความนี

ประโยค - คติธรรมป่าสำหรับกิ อรรถาธิบายอริยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 138 ไม่บอกด้วยคิดว่า "บันดี่ใคร ๆ ไม่รู้เล่" พอทอครุธระเทยอ่มเป็น คนเดัยวสงสาร. ภิญญาลักษณะและแล้วทำสุขรรคกิ ตาม ไม่ท่ีดาทำ ปฏิบัติ วิธีดำ

บทความนี้กล่าวถึงอริยมหาวรรคและการปฏิบัติธรรมในรูปแบบต่าง ๆ โดยเน้นที่แนวคิดเกี่ยวกับการนุ่งผ้ากาสะและความหมายของการเป็นคนเดียวนสงสาร เนื้อหาชี้ให้เห็นความสำคัญของการทำความเข้าใจในธรรมะ พร้อมกับการใช้

ประโยค - คติสมัยนัปากิณ อรรคภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 139 ผู้ใช้สมานด้วยการเสพเมถุนเป็นต้น แล้วกลับนุ่งผ้าถะสะ เขา เป็นคนเฒ่าสงวาสค์ ถ้าสามเณรปราถนาความเป็นอุคหสธ์ จึงผู้อ่านอาทุกหัก ทำผ้าถะสะ ใจ

เนื้อหาในส่วนนี้พูดถึงการปฏิบัติตนในทางพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในเรื่องการนุ่งผ้าถะสะ การพิจารณาความงามและการยอมรับในความสวย ตามหลักธรรมในพระวินัยและการเป็นอุคหสธ์ในชีวิตชีวา การอธิบายถึงภิกษุณีที่นุ่งผ้

ประโยค - คติสมัยปางปัจจา อรรถากพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 140 ภิกษุเมื่อนับพรรษาโก่งด้วยลำดับของภิกษุราอาไป พึงปรับตามราคาแห่งตำทะ. เกยสง่าสกก จบ. [ตีความปกันกกาดา] กิพิ่งทราบวินิจฉัยในคำว่า ติดอายปฏ

เนื้อหาเกี่ยวกับการวินิจฉัยในคำว่า ติดอายปฏุกนฺโต ภิกขเว ของภิกษุและการเข้าสู่การเป็นเดียวรีในพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ ขยายความเกี่ยวกับอาบัติที่เกิดจากการเข้าสู่กลุ่มเดียวกัน และอธิบายหลักการทางพระวินัย

ประโยค - คติสมัยนกยาก อรรถาธิษฐานะพระวินัย มหาวรรณ์ ตอน ๑ - หน้าที่ 141 แม่ไปถึงสำนักพวกอาชีวะเหล่านั้นแล้วยกพวกเขาตกเตือน หรือแม่เห็นว่า "บรรพชาของขนวนนี้ เป็นทุกข์ยิ่งนัก" แล้วกลับ ด้วยตนเอง ยอมพัน

บทความนี้สำรวจหลัก teachings ในพระวินัยที่เกี่ยวข้องกับบรรพชาของพวกอาชีวะ เน้นการเรียนรู้และความเข้าใจในชีวิตนักบวช อธิบายถึงความหมายของการบวชและการทำความเข้าใจเกี่ยวกับทุกข์และความสุขในบรรพชา รวมถึงก